Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Η καλύτερη στιγμή...


Καμιά φορά φαίνεται σαν κάτι προστατευτικό...

Κι όμως διαφέρει από ένα λαμαρινένιο υπόστεγο.

Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι ίδιο: η προστασία.

με τη διαφορά ότι στη μια περίπτωση επιλέγεις να προστατευτείς κάτω από κάτι όμορφο, κάτι αρμονικό. Με μια κίνηση του χεριού, αναιρείς την προστασία. Απόλυτος έλεγχος.

Στην περίπτωση του υπόστεγου, τη διαφορά κάνει το αποφασιστικό βήμα, με τη σκέψη στις επίμονες σταγόνες που στάζουν στις άκρες τις σκεπής. Θέλεις να τις αποφύγεις.

Είναι αλλιώς όμως, να περπατάς στη μέση του πουθενά, τέλεια προστατευμένος απ' την ομπρέλα και την κατάλληλη στιγμή να την κατεβάζεις.

Και όλη η δύναμη της βροχής να πέφτει πάνω σου...

Με δύναμη στο πρόσωπό σου...

Χαμογελάς...

7 σχόλια:

aggelika είπε...

αυτή η μυρωδιά της βροχής.... σε κάνει να θες να κλείσεις την ομπρέλα!!

Poet είπε...

Α, είναι ωραίο να χαμογελάει ένα κορίτσι όταν το λούζει ο ουρανός.

Appelsinpigen είπε...

δύσκολο και ταυτόχρονα όμορφο να αποχωρίζεσαι μια ομπρέλλα που αγαπάς...

Appelsinpigen είπε...

την τελευταία φορά που επέτρεψα στον ουρανό να με λούσει... μόλις και μετα βίας γλίτωσα την πνευμονία...

αλλά χαμογελούσα :)

Ελπίζω την επόμενη φορά να είμαι πιο τυχερή....

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

...Εγώ, γιατί τώρα σκέφτηκα ότι τις χόρτασα τις προστασίες;;;...
...και τώρα θέλω να βραχώ;...

Όμως...δεν μπορώ να χαμογελάσω, μόνο να δίνομαι στη βροχή...

Καλή καλή Μέρα
χωρίς ... ομπρέλες...

Φιλί

Appelsinpigen είπε...

Γεια σου Λίτσα μου!!!

Το κλειδι ειναι να απολαμβανει κανεις τη βροχη, όπως μπορει!!!!!

τις ομπρελες μπορει να τις παρει ο ανεμος...

pandora είπε...

τι προστασια βρε!
εργαλείο πτήσης είναι η ομπρέλλα!!!
:D
I'm back

φιλιά σε ολους !!